เหว่ยหล่าง 5

ท่านเว่ยหล่างตอนที่ 5 

• ท่านเว่ยหล่าง เมื่อคนตำข้าวได้รับแต่งตั้งเป็นสังฆปรินายก รุ่นที่6 ระหว่างเดินทางกลับจีนใต้ เพื่อบวชดำรงตำแหน่ง พร้อมบาตรผ้าพระไตรปฎิก เพื่อสืบทอดพงศาธรรม ระหว่างทางถูกทำร้ายเพื่อชิงบาตรจีวรพระไตรปิฎก แต่หนีมาได้ และได้รับบาดเจ็บมีพรานป่า ไปเจอได้ช่วยชีวิตไว้ 
• พอฟื้นอาการดีขึ้นก็ทำงานกลับพรานป่ารอ เพื่อคิดหาทางเดินทางต่อ...
• เวลานั้นท่านคิดในใจว่า....
• "พรานป่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอยู่เสมอ เห็นความเป็นความตายอยู่ทุกวัน แปลกมาก แต่กลับมาช่วยข้าไว้ หรือว่าสวรรค์ลิขิตจะให้ข้าเห็นการเกิดแก่เจ็บตาย"
• หลังจากนั้นท่านถูกใช้เชือดกระตายทำต้มซุบ ท่านเอาผักที่คล้ายกระต่ายมาต้มเปื่อยๆแทน นายพรานเหล่านั้นกินรสชาติไม่อร่อยแปลกๆว่า เนื้อสดทำไมเปื่อยจัง จึงเอาแกงเทราดหัวท่าน ท่านเว่ยหล่างนั้น ถูกรังแกต่างๆนาๆ ท่านไม่โต้ตอบใดๆ เพื่ออยู่รักษาอาการป่วยกอ่นจะคิดหาวิธีเดินทางลงใต้ เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนา ที่วัดปลายทางที่จักดำรงคือวัดเป่าหลิงที่หลินหนาง

(อนาคตตั้งวัดนำพัวยี่ มณฑลกวางตุ้ง ของจีนใต้) 

• ขณะนั้นคนพนันกันให้ท่านกินเนื้อสัตว์ให้ดู ท่านเลยหยิบมาทำท่าทางตรงปากแล้วทิ้งไป แล้วท่านตอบว่า "ข้ากินให้ท่านดูแล้ว" นายพรานว่า "กินยังไงเห็นโยนทิ้ง"
• ท่านเลยตอบว่า "แต่ข้าเห็นว่าพวกท่านเห็นข้ากินแล้ว ใจของพวกท่านนั้นเห็นข้ากินแล้ว "นายพรานจึงยอม.....
• สำหรับผู้บำเพ็ญการตกทุกข์ได้ยากควรอย่าท้อถอย ท่านเว่ยหล่างเป็นตัวอย่างและแนวทางที่ดี ท่านยังเป็นตัวอย่างในการส่งเสริมกำลังใจแด่ผู้ปฏิบัติธรรมอีกด้วย....
• ท่านเว่ยหล่างกล่าวอีกว่า...
• "คลื่นนั้นถึงจะใหญ่แต่อยู่ได้แค่ชั่ววูบ น้ำตกถึงจะมาแรงก็อยู่ได้ไม่นาน พายุถึงกระหน่ำขุนเขาไม่เคยสะเทือน"
• หากชอบโปรดกดติดตามชมเพจนี้ต่อไปกันน้า...